arkansas – Orangeguyonabike

‘Valsspelend’ naar het westen

Mijn visum verloopt op 1 juni, en ik wil graag naar Colorado, Utah en Arizona. Fietsend is dat echter te ambitieus in de resterende tijd, dus ik ga met de auto en uiteindelijk met de trein naar Denver in Colorado.

Mijn idee was om een dag in Knoxville te blijven, maar volgens mij had ik het met die ene middag wel gezien. Op naar Nashville! Op aanraden van Jess ben ik richting de Lilly Pad Brewery gefietst, dat scheen een brouwerij/camping te zijn. Ik kwam daar na 100 frustrerende kilometers met tegenwind opgelucht aan. Ik had het gehaald! Best een geinige locatie, waar veel op goed vertrouwen gebeurd. Voor 5 dollar kon ik daar overnachten, ik moest het geld in een envelopje stoppen en in de brievenbus douwen. De brievenbus zat niet op slot en zat bomvol met gevulde enveloppen, dat kan dus gewoon!

De volgende 100 kilometers met tegenwind brachten me naar Cookeville, waar ik mijn tent uiteindelijk vlak voor het donker werd opzette op een beschut stukje gras naast een kerk. Toen ik de volgende stormachtige morgen vanuit een Waffle House (een van de vele fastfood restaurants) naar de weersverwachtingen keek, zag ik dat de wind alleen maar toenam de komende dagen. Nu pas snap ik waarom de meerderheid van de vakantiefietsers richting het oosten fiets in Amerika, omdat de wind ALTIJD uit het westen komt. Wist ik veel… Ik zag het niet zitten om er nog twee dagen extra dagen over te doen, dus met enig pessimisme probeerde ik een lift te scoren voor de laatste 140 kilometer. Dat kon wel even duren, dacht ik. Niet dus! De eerste beste poging was meteen raak. Ik zag een pick-up truck met aanhanger bij een benzinestation staan, met twee motors op de aanhanger. Ik vroeg of hij in de richting van Nashville ging en of hij nog ruimte had voor een fiets. Hij ging inderdaad langs Nashville en ik mocht wel mee. Ik vroeg waarom hij de motoren vervoerde. Hij bleek lid te zijn van een Christelijke motorbende (Christian Motorcyclists Association). De rest van de groep stond 100 meter verderop, ik had ze niet eens gezien. Met een man of 8 waren ze aan het toeren op hun dikke motoren. Voordat we vertrokken wilden de mannen eerst ontbijten in The Waffle House, bekend terrein! Ik raakte aan de praat met Larry, Tim en Ron. Tim vroeg of ik achterop de motor wilde. Natuurlijk wilde ik dat!! Voor ik het wist lag mijn fiets in de aanhangwagen en zat ik comfortabel achterop een Dikke Harley Davidson en reden we in een motorstoet richting Nashville, met de pick-up truck als volgauto (foto’s volgen, hoop/denk ik). Onderweg schreeuwde Tim “You can still say you rode a bike all the way!” We hadden afgesproken om bij het eerste tankstation na Nashville te stoppen. Zo gezegd, zo gedaan. Daar nam ik afscheid en bedankte ik ze voor de lift, beter had ik niet kunnen dromen! In een kringetje werd mijn fiets (en ik) gezegend en ik kreeg een mini bijbel mee. Mij kan niks meer overkomen.

Omdat ik onverwachts in Nashville was beland, had ik nog niks van accommodatie geregeld. Dat wist ik vrij snel te regelen in een McDonald’s. ’s middags heb ik in ‘downtown’ Nashville gefietst en gekeken wat er te doen en te zien is. Het werd snel duidelijk dat Broadway the place to be is, zeg maar de belangrijkste straat van Nashville met alle tentjes waar livemuziek gespeeld wordt. Ik ben daar in de avond ook heengegaan en ben willekeurig in een hoop kroegen geweest om naar de live muziek te luisteren. De volgende dag heb ik ook wat musea bezocht en ik heb een auto geboekt via Enterprise. Vanuit Nashville ga ik naar St. Louis rijden.

In de twee dagen dat ik de auto heb gehuurd heb ik iets van 1500 kilometer gereden, eigenlijk net iets teveel van het goede. Toch voelde het wel machtig om een beetje rond te rijden door Amerika. Als eerste ben ik naar Memphis geweest, waar ik wel echt van heb kunnen genieten. De muziekstraat was in mijn belevenis nog groter dan die van Nashville. Het viel me wel op dat er een gigantische hoeveelheid politie aanwezig was, meer dan waar ik dan ook geweest ben in de VS. Ook heb ik even een blik geworpen op het voormalige optrekje (nu een toeristenattractie) van Elvis Presley, Graceland. En zijn vliegtuig.

Mijn volgende stop was Hot Springs, de plaats waar Bill Clinton opgroeide (funfact). Route 7 gaat langs Hot Springs, wat als ‘one of the most scenic drives in America’ werd bestempeld. Ik heb daar bijzonder weinig van meegekregen. De route naar Hot Springs, dwars door Arkansas, was eigenlijk mooier. Het regende pijpenstelen en het begon al te schemeren, dus er was weinig te zien. De volgende morgen moest ik om 5 uur gaan rijden, omdat ik anders niet op tijd in St. Louis zou zijn om de auto terug te brengen. De bergweg was pikdonker en ik reed door de stromende regen, niet de meest ideale condities. Toen het eenmaal licht was, was ik al lang en breed uit het berggebied (top gepland!).

Feyenoord speelde vandaag de bekerfinale en als trouwe supporter moest ik dat natuurlijk volgen. Ik had een aux kabeltje gekocht in een dollar winkel en kon via een radio app langs de lijn aanzetten over de speaker van de auto. Het resultaat mocht er wezen! 0-3. Na een kort bezoek aan Saint Louis fietste ik in twee dagen naar Quincy, waar ik de trein naar Denver ga pakken. Deze twee dagen met (wederom) tegenwind waren onverwachts toch een van de mooiste tot nu toe. Een groot deel van de route langs de Mississippi had een fietspad, wat redelijk speciaal is in de VS. En het was ook redelijk vlak!

De Gateway Arch in St. Louis, die de Westwaartse expansie symboliseert (aankoop van Louisiana in 1803)

‘Cheating’ my way to the West

My visa expires the 1st of June, and I think that I would really like to go to Colorado, Utah and Arizona. Since these states are too far away to cycle to in the time that I have left, I have decided to take the car and train to Denver, Colorado, and start cycling there again.

My idea was to stay two nights in Knoxville, but I believe that I had seen everything in one afternoon and didn’t feel like staying another day. Let’s go to Nashville! Jess recommended me to go to the Lilly Pad Brewery, because she said that there was a nice campground over there. After 65 frustrating miles with headwind, I finally arrived. There was indeed a very simple but nice campground. In two days, the weather switched from hot and sunny to cold with snow. The local people told me that these fluctuations were exceptional.

The next 65 miles (with headwind) brought me to Cookeville, and I pitched up my tent at a church just before it got dark. When I was having breakfast at a Waffle House, I looked at the weather forecasts and saw that the headwind was getting worse the coming days. Now I understand why most of the cyclists cycle the US from West to East…. I really didn’t feel like cycling in the headwind anymore. I decided to try to hitchhike myself into Nashville, although I wasn’t very optimistic. I got lucky at the first try. I saw a pick-up truck with a trailer at a gas station and I asked if he was going in the direction of Nashville and whether he had room for a bicycle. He was indeed going to Nashville, and of course he could take my bike. I asked him about the two motorcycles on the trailer. He turned out to be part of the Christian Motorcyclists Association (CMA-USA), and they were touring through some states. I didn’t even notice the rest of the group with their big motorcycles. Before we left, the guys wanted to have breakfast at The Waffle House. I got to know Larry, Tim and Ron. Tim asked me if I wanted to ride on the back of his motor. Of course! Before I knew it, I was sitting at the back of his huge Harley Davidson, driving in a group of motorcycles towards Nashville. Tim yelled at me that “you can still say you rode a bike all the way”. We agreed to stop at the first gas station after entering Nashville. I said goodbye to the group there and was very grateful for the ride, they saved me two or three days of frustration. In a circle, they blessed me and my bicycle and gave me a mini bible.

Because I suddenly arrived in Nashville, I didn’t have accommodation yet. I was able to arrange that pretty fast in a McDonald’s. in the afternoon, I randomly cycled through Nashville to see what there is to see. I noticed that Broadway was the place to be, the most important street of Nashville with a lot of live music. I visited broadway in the evening, and went in and out of basically all the bars to get the full experience. The next day, I visited a couple of museums and booked a car via Enterprise, because I’m driving towards St. Louis.

In the two days that I hired the car, I drove about 900-1000 miles, which was actually a little bit too far. Yet, I felt kind of powerful to drive a car through the United States, not bound to any places and able to go wherever I wanted to. I drove to Memphis, which I really enjoyed. I was walking in Memphis, with my feet 10 feet of off Beale. In my experience, the musical scene (Beale street) was even bigger than the one in Nashville. I noticed that there was a lot of police on the street, they even searched everyone trying to enter Beale street. Later that evening, I also took a look at the former house of Elvis Presley (and his plane).

After spending the night in the car, I drove to Hot Springs on the next day, the ‘boyhood home’ of Bill Clinton (fun fact). Route 7, labeled as one of the most scenic drives in the US, passes through Hot Springs. I obviously wanted to drive route 7. I unfortunately didn’t see anything of the environment, as it was already getting dark and I was furthermore driving in the middle of the pouring rain. The road towards route 7 was actually much nicer. I had to wake up at 5 AM the next morning to be able to return the car on time. The mountainous road was pitch dark and it was still raining, not the best conditions to ride in, but at least more comfortable than cycling. When it was light, I was already done with route 7 (poor time planning…).

*I spotted a crossing turtle on a deserted road!*

In St. Louis, I met Jim and Sally, part of the warmshowers community. They’re a retired couple and they didn’t mind that I didn’t really cycle to there place. I’ve heard that some people actually refuse to host if you’re not coming by bike. That kind of makes sense, but I have a good reason not to cycle. I actually stayed two nights in St. Louis, which allowed me to see the history museum and zoo. I’ve seen a lot of strange species which I may encounter in South America, some of which I really hope not to! On Tuesday, Jim rode with me to the city center which I hadn’t really seen yet. After a glimpse at the well-known arch, I moved on to the north, to Quincy, from which I will take the train to Denver.